Wat is het?
Jodium is een chemisch element. Het lichaam heeft jodium nodig, maar kan het niet aanmaken. Het jodium dat het lichaam nodig heeft, moet uit de voeding komen. Er zit in de regel heel weinig jodium in voedsel, tenzij het tijdens de verwerking is toegevoegd. Verwerkt voedsel bevat doorgaans meer jodium door toevoeging van gejodeerd zout. Het grootste deel van ’s werelds jodium wordt gevonden in de oceaan, waar het wordt geconcentreerd door het zeeleven, vooral zeewier.
De schildklier heeft jodium nodig om hormonen aan te maken. Als de schildklier niet genoeg jodium heeft om zijn werk te doen, zorgen systemen in het lichaam ervoor dat de schildklier harder werkt. Dit kan een vergrote schildklier (struma) veroorzaken, wat een gezwollen nek veroorzaakt.
Andere gevolgen van onvoldoende jodium (jodiumtekort) zijn ook ernstig. Jodiumtekort en de resulterende lage niveaus van schildklierhormoon kunnen ervoor zorgen dat vrouwen stoppen met ovuleren, wat leidt tot onvruchtbaarheid. Jodiumtekort kan ook leiden tot een auto-immuunziekte van de schildklier en kan het risico op schildklierkanker vergroten. Sommige onderzoekers denken dat jodiumtekort ook het risico op andere vormen van kanker zoals prostaat-, borst-, endometrium- en eierstokkanker kan verhogen.
Jodiumtekort tijdens de zwangerschap is ernstig voor zowel de moeder als de baby. Het kan tijdens de zwangerschap leiden tot hoge bloeddruk voor de moeder en mentale retardatie voor de baby. Jodium speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel. In extreme gevallen kan jodiumtekort leiden tot cretinisme, een aandoening waarbij de fysieke en mentale groei ernstig wordt belemmerd.
Jodiumtekort is een veel voorkomend gezondheidsprobleem in de wereld. De meest erkende vorm van tekort is struma. Bovendien wordt aangenomen dat jodiumtekort over de hele wereld de meest voorkomende te voorkomen oorzaak van mentale retardatie is. Aan het begin van de twintigste eeuw kwam jodiumtekort veel voor in de VS en Canada, maar de toevoeging van jodium aan zout heeft de volksgezondheid verbeterd. De toevoeging van jodium aan zout is vereist in Canada. In de VS is gejodeerd zout niet vereist, maar het is overal verkrijgbaar. Onderzoekers schatten dat ongeveer de helft van de Amerikaanse bevolking regelmatig gejodeerd zout gebruikt.
Jodium wordt via de mond ingenomen om jodiumtekort en de gevolgen ervan te voorkomen en te behandelen, waaronder struma en sommige schildklieraandoeningen. Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van klonterige borsten (fibrocystische borstziekte) en borstpijn (mastalgie).
Jodium wordt ook gebruikt bij noodsituaties door straling, om de schildklier te beschermen tegen radioactieve jodiden. Kaliumjodide-tabletten voor gebruik in een stralingsnood zijn verkrijgbaar als door de FDA goedgekeurde producten (ThyroShield, Iosat) en op internet als voedingssupplementen. Kaliumjodide mag alleen worden gebruikt in een stralingsnoodsituatie, niet voorafgaand aan een noodsituatie om ziekte te voorkomen.
Jodium wordt soms op de huid aangebracht voor huidontsteking en om ziektekiemen te doden en wondgenezing te vergemakkelijken. Het wordt ook gebruikt om pijn in de mond of langs het spijsverteringskanaal en andere aandoeningen te voorkomen, maar er is geen goed wetenschappelijk bewijs om dit gebruik te ondersteunen.
Jodium wordt in de vagina gebruikt om zwelling van de baarmoeder na een keizersnede te voorkomen.
Jodium wordt ook gebruikt voor waterzuivering.
Hoe effectief is het?
De effectiviteitsclassificaties voor jodium zijn als volgt:
Waarschijnlijk effectief voor …
Jodiumtekort. Het gebruik van jodiumsupplementen, waaronder gejodeerd zout, is effectief voor het voorkomen en behandelen van jodiumtekorten.
Blootstelling aan straling. Inname van jodium via de mond is effectief ter bescherming tegen blootstelling aan radioactieve jodiden in een stralingsnoodsituatie. Het mag echter niet worden gebruikt voor algemene bescherming tegen straling.
Mogelijk niet effectief voor …
Infecties bij mensen met katheters. Er zijn aanwijzingen dat het aanbrengen van povidon-jodium het risico op bloedbaaninfecties bij mensen met hemodialysekatheters vermindert. Het meeste onderzoek suggereert echter dat het aanbrengen van povidon-jodium bij het inbrengen van een katheter het risico op infectie geassocieerd met het gebruik van andere soorten katheters niet vermindert.
Groei en ontwikkeling bij premature baby’s. Premature baby’s jodiumsupplementen geven, verbetert hun hersenontwikkeling niet en vermindert ook niet het risico op overlijden.
Onvoldoende bewijs om effectiviteit te beoordelen voor …
Lekkage van lichaamsvloeistof (chyle) in de urine. Chyluria is een aandoening waarbij chyle aanwezig is in de urinestraal. Hierdoor ziet de urine er melkachtig wit uit. Vroeg onderzoek suggereert dat het injecteren van jodium in de vorm van povidine-jodium in een bepaald gebied van het bekken helpt bij het behandelen en voorkomen van herhaling van chylurie.
Een open zweer (zweer) op het hoornvlies van het oog. Vroeg onderzoek suggereert dat het gebruik van oogdruppels die jodium bevatten in de vorm van povidon-jodium samen met antibioticatherapie het gezichtsvermogen bij mensen met hoornvlieszweren niet beter verbetert dan het gebruik van alleen antibiotica.
Een schimmelhuidaandoening (cutane sporotrichose). Verzadigde oplossing van kaliumjodide wordt vaak gebruikt voor cutane sporotrichose. Er zijn meldingen dat het nemen van kaliumjodide alleen of met een andere antischimmelbehandeling effectief is voor de meeste mensen met cutane sporotrichose.
Longontsteking. Vroeg onderzoek suggereert dat het spoelen van de keel met jodium in de vorm van povidon-jodium het risico op longontsteking vermindert bij mensen met ernstig hoofdtrauma die een beademingsapparaat gebruiken.
Bloeden na een operatie. Vroeg onderzoek suggereert dat het wassen van de tandkas met een spoeling die jodium bevat in de vorm van povidon-jodium, het bloeden stopt bij meer patiënten na het trekken van een tand in vergelijking met zoutoplossing.
Wond genezen. Er is enige interesse in het gebruik van jodiummiddelen om wondgenezing te bevorderen. Hoewel er enig bewijs is dat het aanbrengen van jodium op wonden effectiever is dan niet-antiseptische verbanden bij het verminderen van de wondgrootte, lijkt jodium minder effectief te zijn dan antibiotica.
Andere condities.
Er is meer bewijs nodig om de effectiviteit van jodium voor dit gebruik te beoordelen.
Hoe werkt het?
Jodium vermindert het schildklierhormoon en kan schimmels, bacteriën en andere micro-organismen zoals amoeben doden. Een specifiek soort jodium, kaliumjodide genaamd, wordt ook gebruikt om schade aan de schildklier na een radioactief ongeval te voorkomen.
Zijn er interacties met voedingsmiddelen?
Kruisbloemige groenten
Gloitrogenen, chemicaliën die aanwezig zijn in rauwe kruisbloemige groenten, kunnen de manier beïnvloeden waarop de schildklier jodium absorbeert.
Bij orale inname: Jodium is WAARSCHIJNLIJK VEILIG voor de meeste mensen bij orale inname in de aanbevolen hoeveelheden.Bijwerkingen kunnen zijn: misselijkheid en buikpijn, loopneus, hoofdpijn, metaalsmaak en diarree.Bij gevoelige mensen kan jodium bijwerkingen veroorzaken, waaronder zwelling van de lippen en het gezicht (angio-oedeem), ernstige bloedingen en blauwe plekken, koorts, gewrichtspijn, vergroting van de lymfeklieren, netelroos en overlijden. Deze gevoeligheid is echter zeer zeldzaam.Grote hoeveelheden of langdurig gebruik van jodium zijn MOGELIJK ONVEILIG. Volwassenen moeten langdurig gebruik van doses hoger dan 1100 mcg per dag (de maximaal toelaatbare limiet, UL) vermijden zonder goed medisch toezicht. Bij kinderen mogen de doses niet hoger zijn dan 200 mcg per dag voor kinderen van 1 tot 3 jaar oud, 300 mcg per dag voor kinderen van 4 tot 8 jaar oud, 600 mcg per dag voor kinderen van 9 tot 13 jaar oud en 900 mcg per dag voor adolescenten . Dit zijn de hoogste tolereerbare limieten (UL).Bij zowel kinderen als volwassenen bestaat de bezorgdheid dat een hogere inname het risico op bijwerkingen zoals schildklierproblemen kan verhogen. Jodium in grotere hoeveelheden kan metaalsmaak, pijn in de tanden en het tandvlees, brandend gevoel in mond en keel, verhoogd speeksel, keelontsteking, maagklachten, diarree, verspilling, depressie, huidproblemen en vele andere bijwerkingen veroorzaken.
Wanneer aangebracht op de huid: Jodium is WAARSCHIJNLIJK VEILIG voor de meeste mensen wanneer het op de huid wordt aangebracht met goedgekeurde en op de juiste wijze verdunde producten. Jodium is MOGELIJK ONVEILIG wanneer het rechtstreeks op de huid wordt gebruikt, het kan huidirritatie, vlekken, allergische reacties en andere bijwerkingen veroorzaken. Pas op dat u gebieden die zijn behandeld met jodium niet verbinden of strak afdekken om jodiumverbranding te voorkomen.
Speciale voorzorgsmaatregelen en waarschuwingen:
Zwangerschap en borstvoeding: De behoefte aan jodium neemt toe tijdens de zwangerschap. Jodium is WAARSCHIJNLIJK ONVEILIG bij orale inname in de aanbevolen hoeveelheden of bij juiste toepassing op de huid met een goedgekeurd product (2% -oplossing). Jodium is MOGELIJK ONVEILIG bij orale inname in hoge doses. Neem niet meer dan 1100 mcg jodium per dag als u ouder bent dan 18 jaar; neem niet meer dan 900 mcg jodium per dag als u 14 tot 18 jaar oud bent. Het is aangetoond dat een hogere inname in sommige gevallen schildklierproblemen bij de pasgeborene veroorzaakt.
Auto-immuunziekte van de schildklier: Mensen met een auto-immuunziekte van de schildklier kunnen bijzonder gevoelig zijn voor de schadelijke bijwerkingen van jodium.
Een type uitslag genaamd dermatitis herpetiformis: het gebruik van jodium kan deze uitslag verergeren.
Schildklieraandoeningen, zoals te weinig schildklierfunctie (hypothyreoïdie), een vergrote schildklier (struma) of een schildkliertumor: langdurig gebruik of hoge doses jodium kunnen deze aandoeningen verergeren.
Zijn er interacties met medicijnen?
Neem deze combinatie niet.
Medicijnen voor een overactieve schildklier (antithyroid-medicijnen)
Jodium kan de schildklierfunctie verminderen. Het gebruik van jodium samen met medicijnen voor een overactieve schildklier kan de schildklier te veel verminderen. Neem geen jodiumsupplementen als u medicijnen gebruikt voor een overactieve schildklier.
Sommige van deze medicijnen zijn onder meer methenaminemandelaat (Methimazole), methimazole (Tapazole), kaliumjodide (Thyro-Block) en andere.
Matig
Wees voorzichtig met deze combinatie.
Amiodaron (Cordarone)
Amiodaron (Cordarone) bevat jodium. Het gebruik van jodiumsupplementen samen met amiodaron (Cordarone) kan te veel jodium in het bloed veroorzaken. Te veel jodium in het bloed kan bijwerkingen veroorzaken die de schildklier aantasten.
Lithium
Grote hoeveelheden jodium kunnen de schildklierfunctie verminderen. Lithium kan ook de schildklierfunctie verminderen. Het gebruik van jodium samen met lithium kan de schildklierfunctie te veel verminderen. Neem geen grote hoeveelheden jodium als u lithium gebruikt.